Γιατί Όλο Και Περισσότερες Γυναίκες Μετά Τα 50 Ταξιδεύουν Μόνες Τους

Δεν είναι απόδραση.
Δεν είναι κρίση μέσης ηλικίας.
Δεν είναι ότι “ψάχνονται”.

Είναι επιστροφή στον εαυτό.

Κάποια στιγμή μετά τα 50, πολλές γυναίκες αρχίζουν να περπατούν διαφορετικά. Πιο σταθερά. Με λιγότερο άγχος και περισσότερο σκοπό.
Δεν βιάζονται πια. Δεν απολογούνται.
Και κάποιες, βάζουν σε μια βαλίτσα τα απαραίτητα – και φεύγουν μόνες τους.

Όταν δεν χρειάζεσαι συνοδό, αλλά ελευθερία

Τα solo ταξίδια γυναικών άνω των 50 έχουν γίνει παγκόσμια τάση. Από το Νεπάλ μέχρι το Παρίσι, από την Πάρο μέχρι τη Λατινική Αμερική, οι γυναίκες αυτής της ηλικίας επιλέγουν να εξερευνήσουν τον κόσμο χωρίς συμβιβασμούς.

Γιατί;
– Γιατί για δεκαετίες ρύθμιζαν τη ζωή τους γύρω από άλλους.
– Γιατί η σιωπή του “μόνη μου” δεν τις τρομάζει πια.
– Γιατί μετά τα 50, δεν χρειάζονται έγκριση για να ζήσουν.

Το solo ταξίδι δεν είναι μοναξιά. Είναι επιλογή.

Η κοινωνία φοβάται τη γυναίκα που ταξιδεύει μόνη της. Γιατί δεν είναι διαχειρίσιμη. Δεν χωράει σε κλισέ. Δεν έχει “πρόγραμμα”, δεν ψάχνει “να βρει κάποιον”.

Δεν είναι η γυναίκα που έφυγε.
Είναι η γυναίκα που επέστρεψε – στον εαυτό της.

Και ταξιδεύει για να:
– Ακούσει ξανά τη φωνή της.
– Δει τον κόσμο με δικά της μάτια.
– Γνωρίσει ανθρώπους χωρίς ανάγκη, μόνο με περιέργεια.
– Κοιτάξει στον καθρέφτη του ξενοδοχείου και να πει: “σε βλέπω πια”.

Οι γυναίκες που τολμούν να φύγουν… είναι αυτές που κάποτε φοβήθηκαν να πουν “θέλω”.

Δεν μιλάμε για πολυτελή resorts ή instagramικά τοπία. Μιλάμε για μικρά πρωινά σε πλατείες άγνωστες, για συζητήσεις με αγνώστους, για μια βαλίτσα που χωρά τα βασικά και τα απαραίτητα: Βιβλίο. Κρέμα προσώπου. Διαβατήριο.

 Εσύ θα το τολμήσεις;

Δεν χρειάζεται να περιμένεις τη “σωστή στιγμή”.
Δεν χρειάζεται να έχεις απαντήσεις.
Χρειάζεται μόνο μία απόφαση
Ότι αξίζεις να σε ζήσεις. Και κάποιες φορές, να το κάνεις μόνη σου. Η γυναίκα που ανεβαίνει σε αεροπλάνο μόνη της μετά τα 50 δεν φεύγει από κάτι.