Δεν υπάρχει “Γιατί σε μένα;” υπάρχει “Γιατί όχι σε μένα;” (video)

Κάποιες ιστορίες δεν γράφονται για να συγκινήσουν γράφονται για να θυμίσουν πως η ζωή συνεχίζεται, ακόμα και μετά τον φόβο.

Αυτόν τον Οκτώβριο, μήνα ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού, μιλάμε ανοιχτά για τη δύναμη, την πρόληψη και την ελπίδα.

Υπάρχουν στιγμές που η ζωή χωρίζεται στα δύο:

σε όσα ήξερες πριν, και σε όσα καταλαβαίνεις μετά.

Η στιγμή μιας διάγνωσης είναι ακριβώς έτσι.

Ξαφνικά, όλα μπαίνουν σε παύση.

Οι ήχοι χαμηλώνουν, ο χρόνος επιβραδύνει, και για λίγο νιώθεις να αιωρείσαι μέσα στο “γιατί”.

Και το πρώτο που περνά από το μυαλό σου είναι:

«Γιατί σε μένα;»

Είναι μια φράση που πολλές γυναίκες έχουν ψιθυρίσει.

Ένα ερώτημα που δεν περιμένει απάντηση, μόνο κατανόηση.

Γιατί πίσω του δεν κρύβεται θυμός, αλλά φόβος.

Και πίσω από τον φόβο μια βαθιά ανάγκη να πιστέψεις ότι η ζωή θα συνεχιστεί.

Κάποια στιγμή, όμως, έρχεται η στιγμή που αλλάζει ο τόνος.

Που συνειδητοποιείς πως η ερώτηση ίσως να μην είναι “Γιατί σε μένα;”, αλλά “Γιατί όχι σε μένα;”.

Γιατί η ζωή δεν επιλέγει.

Και γιατί μέσα σε ό,τι απρόβλεπτο μπορεί να μας συμβεί, υπάρχει πάντα ένας τρόπος να ξαναγεννηθούμε διαφορετικές, αλλά πιο δυνατές.

Στην αρχή υπάρχει φόβος. Μετά, σιγά-σιγά, έρχεται η αποδοχή.

Και μετά, κάτι απίστευτο: η επίγνωση.

Αυτή που σου υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι εύθραυστη, αλλά ταυτόχρονα όμορφη.

Ότι κάθε μέρα μετράει, κάθε στιγμή αξίζει.

Μαθαίνεις να κοιτάς τον εαυτό σου αλλιώς.

Όχι μέσα από τα “πρέπει” ,αλλά μέσα από την ευγνωμοσύνη.

Να βλέπεις το σώμα σου όχι μόνο ως εικόνα, αλλά ως σύμμαχο.

Να σταματάς να το κρίνεις και να αρχίζεις να το φροντίζεις.

Η πρόληψη, η ενημέρωση, οι εξετάσεις, δεν είναι φόβος. Είναι αυτοφροντίδα.

Είναι ο τρόπος να λες “σ’ ευχαριστώ” στο σώμα που σε κρατά όρθια κάθε μέρα.

Η αγάπη για τον εαυτό σου δεν είναι εγωισμός είναι δύναμη, είναι ζωή.

Αυτόν τον Οκτώβριο, στο The Mute Project, επιλέγουμε να μιλήσουμε.

Να μιλήσουμε για όσα δεν λέγονται, για όσα συχνά σιωπούν πίσω από τα χαμόγελα.

Να δώσουμε χώρο σε γυναίκες που πέρασαν μέσα από τη δοκιμασία και βγήκαν πιο φωτεινές.

Τρεις από αυτές μοιράζονται τη δική τους ιστορία στο νέο μας βίντεο , την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου.

Όχι για να προκαλέσουν συγκίνηση, αλλά για να θυμίσουν ότι πάντα υπάρχει ελπίδα.

Και αν μέσα από αυτό το βίντεο μια γυναίκα θυμηθεί να κλείσει τη μαστογραφία της,

αν μια άλλη νιώσει λίγο λιγότερο μόνη,

αν μια τρίτη σκεφτεί “κι εγώ μπορώ”,

τότε έχουμε ήδη κάνει τη διαφορά.

Ο Οκτώβριος δεν ξέρω αν είναι ροζ.

Αλλά και να είναι , πίσω από το ροζ , υπάρχει δύναμη, αλήθεια και ευγνωμοσύνη .

Υπάρχει μια γυναίκα που συνεχίζει, που γελά, που αγαπά , και μέσα από τη δική της ιστορία, κάποιες άλλες βρίσκουν φως.

Γιατί δεν υπάρχει “Γιατί σε μένα;”

Υπάρχει μόνο “Γιατί όχι σε μένα;”

Και μέσα από αυτό το «γιατί όχι», γεννιέται η ελπίδα, η αγάπη και η νέα εκδοχή του εαυτού μας.

Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο, με όλη μου την αγάπη, στην ξαδέρφη μου Ελεάνα Παπαχαραλάμπους ,για την αγάπη, τη δύναμη και τη θετική της ενέργεια ,που στάθηκε δίπλα μου σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές μου. Γιατί κάποιες γυναίκες είναι το φως, ακόμα κι όταν όλα γύρω σκοτεινιάζουν. 

Χριστίνα Δημητρέλου