Δεν Χρειαζόμαστε “Happy Endings” Που Δεν Είναι Δικά Μας

«Δεν χρειάζεται να είμαστε παντρεμένες ή μητέρες για να είμαστε ολοκληρωμένες. Εμείς ορίζουμε το δικό μας “happy ever after”» — Jennifer Aniston.

Αυτό το απόσπασμα, από άρθρο της Jennifer Aniston το 2016 στη Huffington Post, παραμένει σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Δεν είναι απλώς μια φράση αυτογνωσίας. Είναι μια πράξη αντίστασης. Είναι το ‘όχι’ που δεν λέγεται ποτέ φωναχτά απέναντι στα στερεότυπα που μάς ακολουθούν σχεδόν από τη στιγμή που γεννιόμαστε.

Η εξωτερική πίεση – Όταν η ζωή σου γίνεται δημόσιο αφήγημα.

Οι γυναίκες μεγαλώνουμε με ένα προκάτ σενάριο ζωής ,να είμαστε όμορφες, αδύνατες, ευγενικές. Να παντρευτούμε στην «κατάλληλη» ηλικία. Να κάνουμε παιδιά. Να ισορροπήσουμε καριέρα και οικογένεια, χωρίς να παραπονιόμαστε.

Όταν παρεκκλίνεις από αυτό το «σχέδιο», ακόμα και αν είναι επιλογή και όχι συγκυρία, γίνεσαι αντικείμενο σχολιασμού. Αν είσαι επιτυχημένη αλλά άτεκνη, είσαι «σκληρή». Αν δεν παντρεύτηκες, είσαι «μόνη». Αν είσαι πάνω από 40 και μιλάς για την αυτονομία σου, σε θεωρούν «σπαστική». Κι αν δεν έχεις τίποτα να ‘αποδείξεις’, τότε είσαι απλώς αόρατη.

Η κοινωνία έχει δημιουργήσει έναν υπόγειο, σχεδόν σιωπηλό, διαχωρισμό: η γυναίκα-μητέρα και η ‘άλλη’. Η ‘άλλη’ που δεν έκανε παιδιά. Η ‘άλλη’ που χώρισε. Η ‘άλλη’ που δεν παντρεύτηκε ποτέ. Αυτή η γυναίκα θεωρείται είτε εγωίστρια είτε άτυχη. Και το κυριότερο; Σπάνια τη ρωτάει κανείς τι πραγματικά θέλει. Δεν της δίνεται ο χώρος να ορίσει η ίδια τον εαυτό της.

Η ελευθερία της επιλογής είναι πράξη δύναμης.
Το να επιλέξεις να ζήσεις χωρίς σύζυγο, χωρίς παιδιά, χωρίς ταμπέλες, είναι ηρωισμός — όχι γιατί λείπει κάτι, αλλά γιατί επέλεξες κάτι άλλο. Κάτι που δεν μπαίνει σε λεζάντες και δεν «πουλάει» σε τίτλους περιοδικών.

Η Jennifer Aniston είχε το θάρρος να το δηλώσει δημόσια, αλλά είναι πολλές οι γυναίκες που το ζουν αθόρυβα, καθημερινά. Και αυτή είναι η αποστολή του The Mute Project: να δώσει φωνή και υπόσταση στις ζωές που δεν χωρούν σε κοινωνικά κουτάκια.

 Το happy end είναι αυτό που ορίζεις εσύ.

Μπορεί το happy end να είναι ένα σπίτι γεμάτο φίλους, ταξίδια, ένα βιβλίο που γράφεις χρόνια, η ηρεμία σου, μια δουλειά που αγαπάς, ή απλώς το δικαίωμα να είσαι εσύ — χωρίς να απολογείσαι.

Μπορεί να είσαι μητέρα. Ή να μην είσαι. Μπορεί να είσαι σε σχέση. Ή όχι. Το θέμα είναι να μην σε ορίζει το εξωτερικό βλέμμα. Να ορίζεις εσύ την αφήγηση.

 The Mute Project είναι εδώ για να σπάσει τη σιωπή γύρω από τη γυναικεία εμπειρία. Όχι μόνο γύρω από την εμμηνόπαυση, αλλά γύρω από όλες τις εκδοχές της ζωής που αξίζουν να ακουστούν.

 Αν αυτό το άρθρο σου μίλησε, στείλ’ το σε μια φίλη. Και αν θες, γράψε μας τι σημαίνει για σένα το δικό σου *happily ever after*.