Οι Φιλίες Στη Μέση Ηλικία, Όταν Σταματάμε Να Ανήκουμε Και Αρχίζουμε Να Συνδεόμαστε.
Στη νεότητα, οι φίλοι είναι οι κόσμοι μας. Μοιραζόμαστε μυστικά, μουσικές, καρδιοχτύπια, σχέδια για το μέλλον. Οι φιλίες εκείνης της ηλικίας έχουν κάτι από την αφέλεια του «για πάντα». Πιστεύουμε ότι τίποτα δεν θα αλλάξει.
Αλλά η ζωή… αλλάζει.
Γάμοι, διαζύγια, παιδιά, μετακομίσεις, καριέρες, απώλειες. Η φιλία περνάει δοκιμασίες.
Και κάπου στα 40, κοιτάζουμε γύρω μας και μετράμε ξανά.
Ποιές είναι οι φίλες που είναι ακόμη εδώ;
Ποιές είναι αυτές που μας βλέπουν χωρίς να μας κρίνουν;
Ποιές είναι αυτές που δεν χρειάζονται εξηγήσεις;
Οι δυναμικές αλλάζουν — κι εμείς μαζί τους.
Η μέση ηλικία είναι μεταβατική. Δεν είμαστε οι ίδιες γυναίκες που ήμασταν στα 25. Και δεν είναι κακό αυτό.
Ίσως γινόμαστε πιο επιλεκτικές. Ίσως κουραζόμαστε να δίνουμε χωρίς να παίρνουμε. Ίσως δεν ανεχόμαστε πια το «drama» .Ίσως δεν έχουμε ανάγκη να έχουμε πολλούς – αλλά χρειαζόμαστε τους σωστούς.
Κι έτσι, οι παλιές παρέες αραιώνουν.
Όχι πάντα από θυμό. Αλλά γιατί το βάθος μας άλλαξε.
Γιατί κάποιες σχέσεις είχαν ημερομηνία λήξης.
Και γιατί τώρα πια, δεν μας ενδιαφέρει τόσο να είμαστε αρεστές όσο να είμαστε αυθεντικές.
Μπορείς να κάνεις νέες φίλες μετά τα 40;
Ναι. Και όχι μόνο μπορείς – μπορεί να είναι και οι καλύτερες της ζωής σου.
Οι φιλίες που δημιουργούνται μετά τα 40 έχουν .
- Λιγότερες προσδοκίες και περισσότερη αποδοχή
- Λιγότερο εγωισμό και περισσότερη ενσυναίσθηση
- Λιγότερη φασαρία και περισσότερη αλήθεια
Μπορεί να προκύψουν τυχαία. Στην τάξη yoga, στο σχολείο του παιδιού σου, στο Instagram, σε ένα event. Αρκεί να είσαι ανοιχτή.
Ανοιχτή στο να πεις «μπορούμε να τα πούμε για έναν καφέ;».
Ανοιχτή στο να αφήσεις μια άλλη γυναίκα να σε γνωρίσει έτσι όπως είσαι σήμερα – με τις ρυτίδες σου, τις ιστορίες σου, τα γιατί και τα τώρα σου.
Από το «πάμε για ποτό» στο «είμαι εδώ».
Η φιλία μετά τα 40 δεν είναι τόσο για εξόδους. Είναι για εκείνες τις σιωπές που δεν είναι άβολες.
Για εκείνα τα βράδια που σου γράφει «σε σκέφτομαι».
Για εκείνα τα μεσημέρια που γελάτε μέχρι δακρύων για κάτι τελείως χαζό.
Για εκείνη που θα σου πει «δεν είσαι μόνη» και θα το εννοεί.
Φιλίες που σε βλέπουν. Που σε ξαναγεννούν.
Το The Mute Project δεν είναι απλώς μια πλατφόρμα. Είναι μια υπενθύμιση ότι οι γυναίκες βρίσκουν η μία την άλλη όταν πάψουν να προσπαθούν να χωρέσουν σε παλιά καλούπια.
Και οι φιλίες που χτίζουμε τώρα, στη μέση ηλικία, είναι αυτές που έχουν μεγαλύτερη αξία ,γιατί βασίζονται στη συνειδητότητα, όχι στην ανάγκη.
Μπορεί να μην έχουμε πια τον χρόνο να μιλάμε κάθε μέρα.
Αλλά έχουμε μάθει να ακούμε όταν η άλλη σωπαίνει.
